Vermogensbeheer

Bij vermogensbeheer wordt er gekeken naar het beheren van kapitaal van redelijk grote omvang. Het beheren van vermogen wordt ook wel investment management of asset management genoemd. Het controleren van vermogen wordt gedaan door bepaalde personen of organisaties die hierin gespecialiseerd zijn, ook wel vermogensbeheerders genoemd. Zij kijken op welke manier u het beste uw kapitaal veilig kunt stellen. Zo wordt er voornamelijk gericht op aan- en verkoopbeslissingen, en worden er afspraken door de vermogensbeheerder gemaakt hoe het beheer plaats zal vinden. Met het juiste beheer van uw vermogen kan uw geld optimaal groeien.

Individueel en collectief vermogensbeheer

Er zijn twee manieren hoe vermogensbeheer kan plaatsvinden, namelijk individueel en collectief. Bij individueel vermogensbeheer zal een vermogensbeheerder het vermogen van een persoon toevertrouwen en er al dan niet mee gaan beleggen. Hier wordt gefocust op het maken van afspraken om het beheer op een goede manier te laten verlopen en de wijze waarop de vermogensbeheerder zal rapporteren aan de klant. Collectief vermogensbeheer vindt op een andere manier plaats. Hierbij bieden vermogensbeheerders beleggingsvormen aan waarbij meerdere personen ervoor kunnen kiezen hieraan deel te gaan nemen. Een beleggingsfonds is hiervan een voorbeeld; deze worden door banken in grote verscheidenheid aan klanten aangeboden. Een voordeel van collectief vermogensbeheer is het feit dat de kosten van het beheer omgeslagen kunnen worden over een veel groter kapitaal. Bij individueel vermogensbeheer kan er echter weer met kleinere bedragen deelgenomen worden.

Beleggingsprofiel omtrent vermogensbeheer

Wanneer vermogensbeheer plaatsvindt, is het gebruikelijk dat de vermogensbeheerder en opdrachtgever bepalen wat het doel van het beheer is. Hierbij is er ook sprake van een beleggingsprofiel, wat inhoudt dat het ‘type belegger’ aangeduid wordt. Ook wordt er besproken wat de risicotolerantie van de opdrachtgever is. Wat zou er bijvoorbeeld moeten gebeuren wanneer er over een aantal jaar een negatief rendement wordt gehaald? Het beleggingsprofiel verloopt vervolgens van “zeer defensief” tot “zeer offensief.” Hiermee wordt bedoeld dat de defensieve belegger een klein risico wil lopen om zijn investering te verliezen en hierbij een kleinere kans heeft op een hoger rendement, en de offensieve belegger wil hierbij investeren in een hoger rendement, maar hierbij heeft hij ook een grotere kans op het verliezen van (een deel van) zijn investering.